|
|
|
 |
 |
|
Sztuki walki w Cyberpunku 2020Tłumaczenie: Mike "Vendeta" Tarnowski
 Artykuł nieco różni się od oryginału, jednak starałem się go przetłumaczyć jak najdokładniej. Jeśli istnieją jakieś "koszmarne" błędy, proszę o kontakt. W innym przypadku potraktujcie to jako amatorskie zestawienie sztuk walki wraz z opracowanymi do nich statystykami. Zasady Walki Wręczby Vendeta ryginalnie Gracz może przeznaczyć przy kreowaniu postaci na umięjętność sztuki walki nawet 10 punktów, co jest oczywistym obsurdem, bowiem w wieku do 30 lat (najczęstszy wiek postaci Graczy) nikt nie zostaje mistrzem. Najczęściej są to zasuszeni staruszkowie z conajmniej 3/4 życia za sobą. Dlatego sugeruje DUŻO większy rozsądek w przyznawaniu tych punktów, albo ich ograniczanie do konkretnej wartości. Można to rozwiązać w inny sposób poprzez mnożnik trudności nauczenia się danej sztuki walki. I tak kiedy Gracz przy kreacji postaci będącą Solo, weźmie sztukę walki jako umięjętność zawodową o poziomie trudności 3 (np.Aikido) to ze swoich 40 punktów już wykorzystał 9 (3x3=9). Ma to sens - ażeby być mistrzem w sztuce walki trzeba trenować całe, długie życie...Oryginalnie podręcznik nie przewiduje takiej możliwości, jednak przydaje się ona gdy Gracze, chcą koniecznie spróbować konfrontacji ze sobą na macie. Ażeby się nawzajem nie mordować, umawiają się że walka jest na niby i wszelkie obrażenia, będą ogłuszające. W praktyce jest to dosyć trudne, jednak przyznacie, że w grze bardzo wygodne. Takie obrażenia odbudowywują się 1 punkt na minutę. Oczywiście za każdym razem gdy zostaną zadane wymagany jest test zachowania przytomności a wszelkie minusy wynikające z fizycznego stanu przeciwnika mają znaczenie. Ponadto, sztuka walki może w ten sposób zostać wykorzystana do "niezabójczego" eliminowania przeciwników - np. ogłuszenia nic podejrzewającego strażnika (trudność 10, udana umięjętność skradanie).
Niestety nawet w takich walkach zdarzają się wypadki. W mechanice gry może to spowodować autmatyczna porażka (jednynka lub podwójna jedynka), która spowoduje, że niechcący Gracz samemu sobie zadał obrażenia niefortunnie lądując na macie lub uderzając przeciwnika. Inna możliwość jest taka, że Gracz nie wykonał techniki obronnej - takiej, która spowoduje, że obrażenia bedą ogłuszające a nie prawdziwe (np. odpowiednio nie ułoży rąk, po rzucie w trakcie lądowania na macie, lub zbyt serio potraktuje przeciwnika i mu za mocno przyłoży). Według podręcznikowych zasad modyfikator do zadawanych obrażeń wynosił tyle ile umięjętność konkretnej sztuki walki. Efektem czego dwóch "zawodników" średniego poziomu kończyło walkę w ciągu mniej niż dwudziestu sekund. Dlatego dobrym rozwiązaniem wydaje się wprowadzenie zasady, że maksymalny modyfikator do obrażeń wynosi tyle ile umiejętność sztuki walki, jednak każdy dodatkowy punkt obrażeń komplikuje sposób i precyzję ataku, zatem obarczony jest ujemnym modyfikatorem do trafienia. Jeśli przeciwnik zostanie trafiony to otrzyma następujące obrażenia : Oddaje to rzeczywistą efektowność i efektywność ataku mistrza sztuki walki na osobę, która jest zaledwie amatorem. W przypadku, gdy trafi "swój na swego", walka jest bardzo wyrównana a obrażenia znikome. Rzadko bowiem, ryzykuje się mniejsze szanse trafienia kosztem "znokautowania" przeciwnika. Legenda i rodzaje atakówMike Vendeta Tarnowski Tabela sztuk walki w Cyberpunku
Opisy sztuk walkiAIKIDO - Całkiem dobrze znana w cywilizowanym świecie defensywna sztuka walki. Jej adepci oczekują ataku przeciwnika a następnie wykorzystują jego siłę i agresję łamiąc mu ręce, nogi i inne. Steven Seagal w swoich filmach pokazuje elementy Aikido łącząc je z innymi stylami. Musicie przyznać, że tworzy to morderczą kombinację...ARASAKA-TE - Opracowana i wynaleziona przez instruktorów Arasaki miała być uniwersalną i łatwą do nauki sztuką walki. Największą popularność zyskała w kręgach korporacyjnych ochroniarzy oraz agentów. Porównując ją jednak do innych sztuk walki, trzeba przyznać, że jest słaba, być może dlatego, że pochodzi właśnie od swych korporacyjnych źródeł. BOK PAI - Odmiana kung-fu, naśladująca grację oraz płynne ruchy wspaniałego ptaka, od którego nosi tą nazwę. Charakteryzuje się łagodnym stylem i uderzeniami nogami z półobrotu lub obrotu. Mistrzowie dodają do tego salta i inne akrobacje w powietrzu. BOXING - Najbardziej rozpowszechniona walka pięściami. Całkowicie skupia się na sile górnych części ciała i na potężnych uderzeniach. Znana jest na całym świecie. CAPOEIRA - Wynaleziona została przez Karaibskich niewolników i nawiązuje do ich plemiennych tańców. Musicie wiedzieć, że w XIX wieku, ich właściciele organizowali krwawe walki gladiatorów a sami niewolnicy ubierani byli w skórzane zbroje i metalowe pazury na dłonie. CHA CH'UAN - Sztuka pochodząca z dalekich stepów Mongolii powstała wiele wieków temu. Mongolia wciąż, jest raczej jednym miejscem gdzie można się jej nauczyć. Styl walki polega na szybkim ataku i odejściu od przeciwnika na bezpieczną odległość. Dodawane są do tego elementy ataku z wyskoku i kopnięcia. CHA HSIUN MEN - Bardzo rzadka sztuka walki przeznaczona przeciwko mistrzom broni ręcznych. Dużo zależy tutaj od zaskoczenia, dlatego osoba posługująca się nią uspokaja przeciwnika a następnie atakuje gdy straci on czujność. Nie jest zbyt efektywna przeciwko większej ilości przeciwników, jednak niezwykle mordercza np. przeciwko pojedynczemu strażnikowi. CH'IN NA - Kolejna rzadka sztuka walki, będąca pewną odmianą antycznego wrestlingu. Uczy gdzie leżą najsłabsze punkty ludzkiego ciała i w jaki sposób je najlepiej atakować. Mistrzowie wiedzą gdzie leżą skupiska nerwów, znają precyzyjne metody atakowania członków, ich łamania lub wybijania ze stawów. Popularne zakończenie walki odbywa się przez wyrwanie lub zmiażdżenie krtani - czyli natychmiastową śmiercią przeciwnika. CHOI-LI FUT - Styl kung-fu bezpośrednio pochodzący z szkół Szaolin. Ta sztuka walki uczy natychmiastowego ataku błyskawicznymi uderzeniami i kopnięciami, nim przeciwnik zdąży zareagować lub uderzyć pierwszy. Ten styl nauczany jest prawie na całym świecie. FONG NGAN - (styl "oko feniksa") Dosyć popularny styl będący odmianą kung-fu. Osoba wyszkolona w tej sztuce walki dąży do maksymalnego zbliżenia się do przeciwnika, by uniemożliwić mu jakikolwiek efektywny atak. Wszelka broń staje się bezużyteczna, kiedy mistrz tej walki zbliży się do przeciwnika - co oznacza najczęściej bliskość dosłownie twarzą w twarz. Zastraszanie odgrywa w tej sztuce walki dosyć ważną rolę i nim walka naprawdę się rozpocznie, praktykujący tą sztukę, będzie próbował przestraszyć lub zniechęcić przeciwnika. FU CHIAO PAI - (styl "pazur tygrysa") Kolejna odmiana kung-fu. Adepci tej sztuki walki udają potężnego i niezwyciężonego tygrysa przygotowanego do walki. W przerażającym ataku starają się zadać jak największe obrażenia przeciwnikowi. Jest to bardzo trudny styl walki, nawiązujący jednak do innych, popularnych na dalekim wschodzie. GUN FU - Sztuka walki całkowicie skupiająca się na doskonałym posługiwaniu się ręczną bronią palną jako przedłużeniem ręki. Uczniowie tej sztuki posiądą zaledwie podstawowe umiejętności walki bronią - wciąż muszą być w ruchu, muszą przyłożyć pistolet do brzucha przeciwnika i naciskać na spust dopóki nie będzie martwy, muszą liczyć strzały i gdy zabraknie im amunicji nie przejmować się przeładowaniem broni, tylko zabrać inną od przeciwników, którym "już" nie jest potrzebna. Nigdy nie wolno panikować i do każdego potencjalnego zagrożenia strzelać, dopóki nie przestanie się ruszać, natomiast reszta przeciwników musi być zawsze w defensywie. Kiedy uczniowie tej "szkoły" pojmą te zasady, dalsze doświadczenie zbierają wprost "z ulicy". Dlatego niewielu jest praktykujących tą sztukę walki. Prawdziwych mistrzów jest zaledwie tylu ile palców jednej ręki. Pokaz ich umiejętności to widowisko na miarę filmowych produkcji Holywood`u. HOPPKIDO - Jedna z form karate nauczana prawie w każdym zakątku świata. Styl jest nieco mniej urozmaicony niż w karate, przez co oczywiście mniej skuteczny. To dobra sztuka walki dla początkujących. HWARANG DO - Styl niezwykle różniący się od karate. Atakujący lub ktokolwiek używający tej sztuki walki dużo pewniej stoi na nogach. Dla przykładu osoba umiejąca hwarang do będzie czekała na atak aż przeciwnik się do niej zbliży. Gdy zostanie zaatakowana kopnięciem chwyci go za nogę, podetnie i obali na ziemię. Jeśli przeciwnik wciąż będzie niebezpieczny zaatakuje go pięściami. Ta sztuka walki pochodzi z Korei i jest to jedyne miejsce gdzie można się jej nauczyć. ISHIN-RYU - Inna powszechnie nauczana, stosunkowa nowa forma karate. Skupia się głównie na szybkich uderzeniach i zaskakujących kopnięciach poprzedzonych szybkimi odwrotami i ponownymi atakami, aż przeciwnik zostanie pozbawiony możliwości prowadzenia dalszej walki. JEET KUN DO - Styl kung-fu opracowany i stworzony przez słynnego mistrza-legendę Bruce`a Lee. Powodem jego wynalezienia było to, że większość form kung-fu była powszechnie znana. Jeśli znał ją przeciwnik to z powodzeniem mógł zablokować większość ataków. Dlatego Bruce, opracował swój własny "styl bez stylu". Siła tej sztuki walki tkwi niezwykłej szybkości oraz nieprzewidywalności. Jest bardzo trudna do nauczenia się, jednak posługujący się nią jest bardzo trudnym i niebezpiecznym przeciwnikiem. JITTE - Nowy styl opracowany przez europejskich Nomadów, bazujący na walce krótkimi nożami. W wielu miejscach w Europie broń palna jest bardzo trudna do dostania i bardzo droga. Noże, sztylety z kolei są łatwo dostępne jednak ukrycie ich oraz używanie wymaga wysokich umiejętności. Styl opracowany został na potrzeby pojedynków na arenach, gdzie rozwiązywane są wszystkie klanowe konfilkty - najczęściej pomiędzy przywódcami. JUDO - Prawdopodobnie najbardziej powszechna i spotykana na świecie wschodnia sztuka walki. Często pojawia się na kursach wojskowych jednostek, służb policyjnych a nawet w "podstawówkach" gdzie jej nauka jest częścią wychowania fizycznego. W końcu jest to japońska odmiana wrestlingu, nauczająca jak wychylić przeciwnika z równowagi by potem prostym podcięciem lub rzutem obalić go na ziemię. JUI JITSU - Inna całkiem dobrze znana Japońska sztuka walki. Na pewno nie jest to styl honorowy, ale możecie wierzyć lu nie, bardzo efektywny. Najczęściej potyczka kończy się w kilka sekund po jej rozpoczęciu. To dobra sztuka walki na mniej cywilizowane czasy. KARATE - Styl walki polegający na wykorzystaniu ramion i nóg do zadawania ciosów lub ich serii. Sztuka walki prawdopodobnie równie popularna jak Judo. KENDO - Japoński styl szermierki. Uczniowie ubierani są w bambusowy pancerz i walczą bambusowymi kijami imitującymi samurajskie miecze. Mało popularny styl poza Japonią, gdzie kodeks bushido wciąż jest żywy. Bezpieczniejsza forma od zanji shinkenjen-ryu. KENPO - Inna popularna forma karate. Skupia się bardziej na umiejętności walki rękoma. KOPPO - Starożytna japońska sztuka walki, od której "wyszły" inne, już współczesne, sztuki walki : karate i judo. Jest rzadkim stylem i dużo bardziej zabójczym niż jej "niechlubni" następcy. Nauczana jest tylko w Japonii i tylko dla wyselekcjonowanych uczniów, którzy udowodnili czym jest dla nich honor. Sądzi się, że swoje początki sztuka ta zawdzięcza klanom ninja występującym jeszcze w feudalnej Japonii. KRAV MAGA - Izraelska sztuka walki zaprojektowana przez instruktorów izraelskich Sił Specjalnych. Ruchy w Krav Maga są krótkie przez co w konsekwencji bardzo szybkie. Siłę ataku zastępuje precyzja wykonania techniki i ogromne prześpieszenia temu towarzyszące. Nie ma reguł. Stworzona na "życiowe sytuacje" jest idealna techniką samoobrony dla każdego. Wiele służb cywilnych szkoli swoich pracowników w tej młodej sztuce walki. KUNG FU - To podstawowe elementy stylu kumg-fu nauczane w Stanach Zjednoczonych oraz w Europie. Jest to mieszanina wielu form, gdzie każda szkoła, szkółka uczy własnej odmiany. W przeciwieństwie do "prawdziwych" form kung-fu, jest niejasna ale za to łatwiejsza do nauczenia. KUO-CHU'AN - (styl "psa") Zapewne, z punktu obserwatora, najbardziej "zabawna" sztuka walki. Jednak nie dajmy się ogłupić, bowiem jest jedną z najefektywniejszych. Przed samym atakiem osoba używająca tego stylu odegra swego rodzaju melodramat - upadnie na ziemię, zacznie się toczyć, kwilić jak dziecko i generalnie uda głupka, którego zupełnie nie interesuje walka. Wszystko ma jednak na celu, jedynie osłabienie czujności przeciwnika i wyczekania do najlepszego momentu do ataku. Kiedy przeciwnik będzie przekonany o swojej dominacji, atak nastąpi tak błyskawicznie, że prawdopodobnie znokautuje przeciwnika, nim skojarzy co się stało. Każda walka z kimś powyżej początkującego adepta stylu "psa" najczęściej kończy się porażką. KYOKUSHINKAI - Ta forma karate bazuje na niszczycielskiej sile ataków i możliwości "przyjmowania" ciosów. Te zdolności, często demonstrowane są przez uczniów gdzie gołymi rękoma niszczą deski, cegły, kamienie, drzewa, i inne... "Utwardzanie" ciała gra tu ogromną rolę i studenci tej sztuki często ryzykują poważne kontuzję, kiedy to mistrzowie nakazują im ćwiczenia, które "powinni" znieść... LEE KWAN CHOO - Prawdopodobnie najwspanialsza sztuka walki ze wszystkich, ponieważ skupiająca się jedynie tylko na obronie. Jest niemożliwością zadanie jakichkolwiek obrażeń osobie, która używa tego stylu. Medytacja i wewnętrzne wyciszenie są ważnym elementem tej całkowicie pozbawionej agresji sztuki walki. Jakiekolwiek ciosy występujące w tej sztuce nie powodują żadnych obrażeń a jedynie lekkie oszołomienie lub są blokowane tuż przy ciele przeciwnika. Gdy ktokolwiek zaatakuje mistrza tej sztuki walki, on zawsze wykona unik, sparuje cios lub go wyprowadzi nim zrobi on komukolwiek krzywdę. Taką walkę wygra w inny, zupełnie nieoczekiwany sposób poprzez fizyczne wyczerpanie atakującego niemal do nieprzytomności lub zmusi po prostu do poddania się(!). Ta sztuka walki nauczana jest tylko w nielicznych Chińskich klasztorach. LI-CHIA - (styl "krótkiej ręki") Zawsze podczas ataku przeciwnik jest na wyciągnięcie ramion i używający tej sztuki atakuje kopnięciami i ciosami, w miarę możliwości, największą ilością razy. Szybki atak trwa do momentu gdy "pobity" przeciwnik uzna się za pokonanego. Całkiem popularna forma kung-fu. Szkoły są rozmieszczone w całej Europie i w Stanach Zjednoczonych. MIEN CH'UAN - (styl "wełnianej pięści") Mistrzowie tej sztuki walki wybierają swoich uczniów. Ona sama skupia się na precyzyjnych atakach jednak z równie dużo większą siłą. Osiągają to dzięki unikaniu i blokowaniu ciosów, do czasu gdy przeciwnik odsłoni swoje słabe punkty ciała i wyszkolenia. Są one potem atakowane z dużo większą siłą i zaciętością. Nauczany w Chinach. MOO GI GONG - Sztuka walki, która specjalizuje się w wykorzystaniu czegokolwiek mogącego służyć jako broń. Od pary kuchennych noży do drabiny. (JACKIE CHAN jest chyba najznamienitszym przykładem mistrza tego stylu - w RUMBLE IN THE BRONX w walce używał nart, w FIRST STRIKE wspomnianej drabiny, warto obejrzeć kilka jego numerów dla przykładu - filmy z jego udziałem znajdziecie w większości wypożyczlni). Dopóty używający tej sztuki walki nie jest zamknięty w pustym pokoju, nigdy w walce nie jest "bezbronny" :). Styl nauczany jest w szkołach i klasztorach w Chinach oraz w Japonii. MUAY THAI - (Tajski kickboxing) Jedna z najbardziej śmiertelnych sztuk walki na świecie. Od małego tajlandzkie dzieci uczone są tej ultrabrutalnej formy kickboxingu. Żniwo śmierci z powodu kontuzji odniesionych w walkach co roku jest bardzo wysokie, zwłaszcza teraz kiedy brakuje "męskich" rozrywek. Żeby tego było mało, zorganizowane grupy przestępcze kontrolują ten "sport". Efektem czego zawodnicy walczący na ringu, giną lub wygrywają, z jednej strony dla uciechy tłumów, z drugiej strony by przynieść zysk i profit z zakładów dla mafijnych organizacji. Regułą jest, że odmowa przyjęcia walki przez zawodnika jest równoznaczna z wydaniem wyroku śmierci na siebie, rodzinę oraz przyjaciół. Nauczany tylko w Tajlandii. NINJUTSU - To nie żart. Japońska sztuka walki zabójców. Na całym świecie sądzi się, że nie ma już ninja. Niestety jest to wierutne kłamstwo. Klany ninja wciąż istnieją i wykonują brudną robotę dla wyższych sfer. Najczęściej klientami są Japończycy, jednak ostatnio robią wyjątki dla "zagranicznych kontrahentów". Ninja są najbardziej przerażającymi skrytobójcami na świecie. Nie bez powodu : zabójczy oraz cisi, nie znający strachu, jednak nigdy nie zaatakują gdy się ich ktoś spodziewa, nigdy nie pozwalający na walkę "fair play" i nie okazujący żadnej litości. Ninjitsu nauczyć się można tylko w tajnych szkołach w Japonii. PAO PAT MEI - (styl "lamparta") Styl kung-fu naśladujący zwinność oraz dzikość ataków lamparta. Używający tego stylu dokładnie oceni możliwości i umięjętności przeciwnika, a następnie przeprowadzi niezwykle szybki i skuteczny atak. Nauczany jest tylko w niektórych klasztorach w Chinach, Laosu oraz Wietnamu. PANZER FAUST - (przeznaczona jest jedynie dla "pełnych konwersji") Sztuka walki opracowana tylko dla "cyborgów", gdzie wykorzystuje ich możliwości szybkich ataków, potwornie silnych ciosów oraz zalet cybernetycznego ciała. Tylko ciało borga ma szansę przetrwać rygorystyczne szkolenie. Acha, nie ma nic straszniejszego od mistrza sztuk walki, który jest borgiem i zna Panzer Faust`a. PENTJAK SILAT - Wschodnia sztuka skrytobójstwa nauczana i strzeżona w najgłębszym sekrecie. Mówi się, że rozpoczęcie szkolenia tej sztuki walki pozbawia ucznia duszy. Tak naprawdę nikt nie wie gdzie jest nauczana. SANKUKAI - Sztuka walki zastrzeżona tylko dla buddyjskich mnichów. Pokonać przeciwnika można dwojako, aż jego zapał i gniew minie albo przez uciśnięcie "tajemnych miejsc", które spowodują, że straci przytomność. Ta forma karate jest nauczana tylko w buddyjskich pałacach w Japonii i tylko dla buddyjskich mnichów służących nie mniej niż przez rok. SAMBO - Rosyjskie zapasy. Jest wiele różnych sposobów gwarantujących zwycięstwo, te najskuteczniejsze znają tylko światowej ligi mistrzowie. Wiadomo, że można się jej nauczyć tylko w Rosji. Staje się bardziej popularną, od kiedy w telwizjach kablowych zaczęto puszczać rozgrywki kobiet w sambo. SAVATE - Francuski kickboxing jest sztuką walki, która podbiła serca (i mięśnie) Europejczyków (i tylko ich). Przypomina bardziej zwykły kickboxing niż jakby miała korzenie ze wschodnich szkół sztuk walki. SHAO-LIN KUNG FU - Oryginalne kung-fu. Wszystkie style biorą swój początek od niego. Jedna z najstarszych sztuk walki, które kiedykolwiek zostały opracowane. Nauczany tylko w klaszotorach shao-lin w Chinach. Nauka jest darmowa, ale uczeń musi przejść niezwykle trudne szkolenie i utrzymać dyscyplinę mnichów. SINANJU - Koreańska sztuka skrytobójstwa. Ta sztuka walki została stworzona w czasach życia Chrystusa. Jakkolwiek Koreańczycy znani są z tego, że trochę przesadzają. Mówi się, że mistrzowie sinanju opanowali do perfekcji sztukę zabijania i za sobą zostawiają za sobą tylko ciała ofiar. Chyba to coś więcej niż tylko legenda. Jest tylko jeden mistrz sinanju na całe pokolenie. Jego studenci uczą się całe życie by go zastąpić kiedy któregoś z nich wybierze jako swojego następcę. Reszta uczniów zostaje wyrzucona z osady mistrzów na zawsze. SNAKE STYLE KUNG FU (styl "węża) - Używający tej sztuki walki trzymają otwartą dłoń przy ataku i uderzają palcami. Atakująca ręka wygląda jak wąż przygotowany do ataku i jest niezwykle trudna do zablokowania. Uderzenia skierowywane są we wrażliwe miejsca ciała, jak oczy, gardło, skupiska nerwów, etc... Ten starożytny styl nauczany jest wyłącznie w Chinach. SUMO - Starożyny styl walki, gdzie dwóch "grubych" zawodoników w bieliźnie, przepycha się nawzajem poza obszar czerwonego okręgu na macie. Nauczany jest głównie w Japonii. To narodowy sport oraz świetna okazja do krzewienia wśród młodzieży japońskiej kultury wypieranej przez amerykański wrestling. Sami zapaśnicy to nie tylko "kupa tłuszczu". Pod nią znajdują się zwały wyćwiczonych mięśni tylko, że ukryte potężnych ciałach. Walka z zapaśnikiem sumo nie jest dobrym pomysłem. Drobne "klepnięcie" może skręcić kark a dopiero trzydziesty cios "może" zapaśnik poczuje. Najgorszą jednak rzeczą jest sytuacja gdy upadnie na przeciwnika. Dlatego bądźcie ostrożni w otoczeniu "grubszych" gości. TAE KWAN DO - Koreańska odmiana karate. Skupia się na głównie na ofensywie. Szkoły tej sztuki walki są popularnymi na całym świecie. TAI-CHI CH'UAN - Prawdopodobnie najbardziej popularna sztuka walki na świecie i narodowy sposób rekreacji Chińczyków. Jest to chyba jedyna sztuka walki, której instruktarz można dostać w wypożyczalni video. Bardziej jest jednak sztuką medytacji oraz ćwiczenia ciała niż samą sztuką walki. TAIDO - Tylko jedna szkoła na świecie, uczy tej sztuki walki - mieści się w Korei. Jest to stosunkowo młoda i cieszy się niesłabnącą popularnością. Ostatniego roku, szkoła miała ponad 2 tysięcy uczniów. Głównym powodem jest to, że opiera się na ogromnej ilości istniejących już sztuk walki, metod obrony i ataku. Ataki są bardzo swobodne i właściwie przygotowane niezwykle spektakularne. TAI SING PEK KWAR - (styl "małpy") Uczący się tej sztuki walki będą zachowywać się jak małpy podczas walki, tarzać się po ziemi, wyrzucać ramiona i wydawać małpie "okrzyki". Kolejna sztuka walki opracowana by zdezorientować atakującego i pozbawić go czujności. Można się jej nauczyć tylko na dalekim wschodzie. T'ANG - SU - Najstarsza forma koreańskich sztuk walki, w zasadzie będąca prekusrosrem karate. Jest całkowicie ofensywna - nie ma tam żadnej obrony. Jest trudna w praktyce i nauczana tylko w Korei. TE - Najstarsza forma karate pochodząca z Okinawy. Bazuje na posługiwaniu się bronią, dzisiaj możemy je nazwać bronią sztuk walki, jednak niegdyś były to narzędzia i przedmioty codziennego użytku. Styl przede wszystkim skupia się na unikaniu agresji przeciwnika. Uczeń tej sztuki walki nigdy nie zaatakuje przeciwnika dopóki on tego nie zrobi. Nauczany jest wszędzie, gdzie znajdują się okinawiańskie społeczności lub ośrodki kultury. THAMOC - (The Art Of Modern Confrontation) Sztuka Współczesnej Konfrontacji, została stworzona specjalnie dla "służb policyjnych". Podstawowe ruchy zostały opracowane mając na celu samoobronę funkcjonariuszy przed agresywnymi przestępcami, stawiającymi opór przy zatrzymaniu. Obezwładnienie, rozbrojenie, bloki i trzymania to główna idea tego stylu. Nauczany jest na akademiach policyjnych oraz kursach samoobrony na całym świecie. THRASH BOXING - Ta sztuka walki przybyła wprost z "ulicy" do nocnych klubów na całym świecie. Niestety jest niczym więcej jak "tanicem walki". Nawet jeśli ktoś zostanie zaangażowany w walkę na "śmierć i życie" dla postronnego obserwatora, dopóki nie poleje się krew będzie to wyglądało jak zwykły taniec w rytm dyskotekowej muzyki. Wygląda na to, że w nocnych klubach niewiele osób zawraca sobie tym głowę, a samo wydarzenie oglądania takiej walki może być niecodziennym wydarzeniem. Można się jej nauczyć tylko na parkiecie. TIEN-HSUEH TOUCH - To przerażająca technika tzw. "śmiertelnego dotyku". Jest to najbardziej chowana w tajemnicy sztuka walki na świecie. Nauczenie się jej wymaga wyrzeczenia się przeszłości i wolności, spędzając resztę życia służąc podziemnemu kręgowi wyszkolonych zabójców. Jeśli ktokolwiek odmówi wykonania zabójstwa lub spróbuje opuścić grupę zostaje wytropiony i zabity, zgodnie z zasadami mistrzów "śmiertelnego dotyku". Żeby stać się mistrzem w tej sztuce walki, trzeba się jej uczyć całe życie. Od chwili rozpoczęcia nauki nie można się nauczyć innego stylu. Spójrz jednak na to z jasnej strony, od początku nauki do samej śmierci, rozwijając "śmiertelny dotyk" będziesz zabijał ludzi zwyczajnym dotknięciem. Nie natychmiast... w kilka dni lub tygodnie później... TSUI PA HSIEN - (styl "pijanego") Ta sztuka walki została opracowana z naśladowania osób pod wpływem upojenia alkoholwego. Używający tej sztuki walki chwieje się i mamrocze, stwarzając wrażenie, że ledwo trzyma się na nogach. Mimo tego ataki takiej osoby są niezwykle dokładnie zgrane, podobnie zresztą jak silna defensywa - bloki oraz uniki. Przyglądający się walce będą kompletnie zmyleni i z pewnością nie docenią, nawet mistrza tej sztuki walki. Nauczyć się jej można tylko w Chinach. U- RA - DO - To sztuka walki opracowana przez nomadów. Jednak styl w większym stopniu dopracowywany jest przez "użytkownika". Dlatego bonusy do ataków mogą się w wielu przypadkach zasadniczo różnić. Powoduje, że ataki są trudne do przewidzenia i jeszcze trudniejsze w obronie. Często, klany wymieniają się uwagami odnośnie tej sztuki walki, by ją wśród "rodziny" rozposzechniać i polepszać. WUI WING CHUN - Styl kung-fu przeznaczony tylko dla kobiet. Nigdy żaden mężczyzna nie zostaje wpuszczony na matę i ćwiczenia z kobietami, ani żaden mistrz tej sztuki nie zdecyduje się go uczyć. Styl ten nauczany jest wszędzie gdzie spotkać można większą populację Chińczyków. Kobieta, która wyrazi chęć nauki tego stylu będzie musiała udowodnić, że jest tego warta. WRESTLING - Greko-romańskie zapasy nauczane w każdej wyższej uczelni w Stanach Zjednoczonych. WU SHU T'SUNG - Oficjalna sztuka walki socjalistycznych Chin. Żeby się jej nauczyć musisz wybrać się tam i przyjąć komunistyczną doktrynę. Całkiem niezła, jednak trudna do nauki. Wiele związków ze stylem kung-fu. XING CHIAO - (styl "pazur orła") Jeszcze jeden ze "zwięrzęcych" stylów kung-fu - ten styl imituje ruchy orła. Początek ataku to obrotowe kopnięcia, a przy mniejszym dystansie i używania dłoni do zamszystych ataków rękoma jak pazurami. Potem, używający tej sztuki dokonuje szybkiego odwrotu i oceny sytuacji, po czym ponownie atakuje. Nauczany w Chinach przez mistrzów wiodących pustelnicze życie. YU-SOOL - Ta mieszanka karate i aikido uczy liczenia się z oporem przeciwnika, uderzenia pieścią wraz z podcięciem, zablokowania ciosu wraz z kopnięciem, etc... Styl nauczany wyłącznie w Korei. ZANJI SHINJINKEN-RYU - Samurajska sztuka posługiwania się kataną. Japońscy szermierze byli zapewne najlepszymi na świecie, i to wcale nie dlatego, że dysponowali najbardziej doskonałą bronią a dlatego, że w ich życiu dominował kodeks bushido. Zawsze uczeń musiał udowodnić mistrzowi, że wart jest kształcenia tej niezwykłej sztuki walki. ZERO GEE COMBAT - Efektywna jedynie w warunkach zerowgo ciążenia. Moment oraz inercja są głównymi filozofiami rządzącymi tą sztuką walki. Nauczana jest na stacjach orbitalnych oraz wosjkowych "kosmicznych miasteczkach".
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
 |
 |
