Pi
Podziwu godna jest liczba Pi
trzy koma jeden cztery jeden.
Wszystkie jej dalsze cyfry też są początkowe,
pięć dziewięć dwa ponieważ nigdy się nie kończy.
Nie pozwala się objąć sześć pięć trzy pięć spojrzeniem,
osiem dziewięć obliczeniem
siedem dziewięć wyobraźnią,
a nawet trzy dwa trzy osiem żartem [...]
 amotny, jednak wyklęty przez środowisko naukowe geniusz matematyczny Maximilian Cohen (w tej roli Sean Gullette) w czasie przeprowadzanych przez siebie badań dąży do odkrycia w liczbie Pi prawidłowości mogącej dać władzę nad duchowym i materialnym światem. Wraz ze zbliżaniem się do końca badań ekscentryczny naukowiec zaczyna być śledzony przez agentów potężnego konsorcjum giełdowego i członków ortodoksyjnej sekty religijnej.
Przez lata badań naukowiec skonstruował potężny komputer - Euklidesa, którego elementy zajęły większość skromnego mieszkania. Przy jego pomocy Max prowadzi obliczenia mogące doprowadzić do odkrycia numerycznego wzoru pozwalającego na odczytanie prawidłowości wzrostu i spadku notowań na giełdzie, do poznania, którego właśnie tytułowa liczba Pi ma także być kluczem. To tę właśnie tajemnicę próbują wydobyć od naukowca biznesmeni z Wall Street. Z drugiej strony absolutna liczba, do której poznania dąży Max może okazać się prawdziwym zawartym w Kabale imieniem Boga. A przynajmniej wierzą w to kabaliści pod wodzą rabina Cohena, którzy także próbują nakłonić Maxa do ujawnienia tajemniczej liczby.
Jednocześnie młodemu naukowcowi zaczyna się kończyć czas. Wraz z postępującymi badaniami Maxa zaczyna męczyć choroba, której objawy coraz częściej uniemożliwiają mu pracę. Tylko dawki silnych leków aplikowanych bezpośrednio do krwiobiegu za pomocą niezwykłego urządzenia umożliwiają mu w miarę możliwe funkcjonowanie.
Wkrótce budowany przez cały okres badań przeciążony komputer Euklides spala się. Przedtem jednak oblicza nieprawdopodobną 216-cyfrową liczbę, która wkrótce sprawdza się na giełdzie. Max staje o krok od odkrycia ostatecznej tajemnicy. Zapis komputerowy jednak przypadkowo zostaje utracony. Również, łagodzące objawy choroby, coraz to większe dawki leków przestają działać, piekielna migrena Maxa doprowadza do ostateczności...
Czarno-biały nakręcony za 60 tys. dolarów debiutancki film Darrena Aronofsky’ego stał się od razu wydarzeniem w internecie. Sam reżyser za swój film otrzymał nagrodę za reżyserię na Sundance Film Festiwal 1998 r. oraz Independent Spirit Award w 1999 r.
Również sposób realizacji samego filmu jest interesujący. Mianowicie cały film jest czarno-biały, był to wybór podyktowany względami nie oszczędnościowymi, lecz artystycznymi. W całym filmie przewija się jedynie czerń lub biel nie występują w nim praktycznie kolory pośrednie. Dodatkowe efekty specjalne praktycznie nie występują.
Atmosferę budują również powtarzane ujęcia i specyficzny podkład dźwiękowy. Nic tylko oglądać.
Maximilian Cohen: Sean Gullete
Sol Robeson: Mark Margolis
Robin Cohen: Stephen Pearlman
Marcy Dawson: Pamela Hart
Lenny Meyer: Ben Shenkman
|
Reżyseria: Darren Arnofsky
Scenariusz: Darren Aronofosky, Sean Gullete, Eric Watson
Muzyka: Clint Mansell
Zdjęcia: Matthew Libatique
Produkcja: Eric Watson
|
|
